ايمپلنت دنداني قطعه اي از فلز تيتانيوم است که اغلب به شکل ريشه دندان مي باشد و داخل استخوان فک قرار داده ميشود. ايمپلنت دنداني بعنوان پايه اي جهت قرار دادن پروتز روي آن استفاده مي شود و باز سازي تاج دندانهاي از دست رفته با استفاده از اين پايه ايمپلنت مقدور مي گردد. 

ایمپلنت یا  کاشت دندان یکی از درمانهای  دندانپزشکی است. در این درمان جایگزینی دندان به صورت دائمی می باشد. انتخاب نوع ایمپلنت به شرایط بیمار، وضعیت استخوان و نوع پروتز بستگی دارد. ایمپلنت در بهترین شرایط مانند دندان طبیعی به مراقبت نیاز دارد و فشار بی اندازه بر ایمپلنت صحیح نیست.

دندانپزشک بعد از انتخاب نوع ایمپلنت، با توجه به شرایط بیمار با انجام عمل جراحی ایمپلنت را در استخوان قرار می دهد. پروتزی که روی آن قرار می گیرد متفاوت است و ممکن است ثابت یا متحرک باشد.

در دندانپزشکی آبان، از 4 سیستم مختلف، شامل: Zimmer (آمریکا) ، Nobel Biocare (سوییس )، TBR ( فرانسه ) و Dentis  (کره ) استفاده می شود و درمانهای تک روکش CAD-CAM ، بریج های CAD–CAM و Overdenture  انجام می گیرد.

زمانیکه در یک یا 2 فک تمام دندانها از دست رفته باشند درمان با ایمپلنت بهترین روش جایگزینی دندانهاست. روش اول این است که در ازای هر دندان از دست رفته یک ایمپلنت نصب شود و روی هر کدام یک روکش مناسب گذاشته شود اما این روش درمان مشکل تر و بسیار پرهزینه است. در روش دوم برای بیمار ابتدا یک دست دندان مصنوعی ساخته می شود سپس این پروتز روی تعداد مشخصی ایمپلنت های مخصوص overdenture نصب می شوند . در این روش پروتز قابل برداشتن و گذاشتن مجدد است و بهداشت راحت تر می باشد، ولی دست دندان آنقدر در جای خود محکم است که حتی فرد می تواند با آن سیب گاز بزند.

درمان بی دندانی با ایمپلنت بهترین روش جایگزینی دندانهای از دست رفته می باشد در این روش درمان یک قطعه داخل استخوانی طی یک جراحی داخل استخوان فک در محل مناسب نصب می گردد و پس از طی مدت بازسازی استخوان در اطراف این قطعه (حدود 3 ماه) قطعه دوم روی آن نصب می گردد. در دندانهای جلویی تنهای جایگزینی دندان از دست رفته مهم نیست بلکه تامین زیبایی نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. به همین علت بهتر است در این ناحیه از روکشهای زیبایی بدون فلز استفاده شود.